Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski! Adam MickiewiczDziadyPan TadeuszKonrad Wallenrod
Streszczenia, opracowania lektur

Te obyczaje odeszły...niektórych szkoda... - obyczaje w epopei "Pan Tadeusz"

Powiększ
Koncert Jankiela
Ilustracja do Pana Tadeusza

Treść:

"Tradycja jest rozumem całego narodu, przesianym z jednego wieku w drugi"
R. Chuch

"Pan Tadeusz" to epopeja narodowa napisana przez jednego z największych polskich poetów - Adama Mickiewicza. Jest to utwór powstały w trudnym dla Polaków okresie zaborów, kiedy to przetrwanie naszej narodowości zależało głównie od psychicznej odporności ludzi w sytuacji, w której się znaleźli. Mogli ulec wpływom obcym, tak jak Telimena czy Hrabia lub pozostać wierni narodowym tradycjom, jak Sędzia czy Wojski.

Adam Mickiewicz obawiał się, że Polacy nie sprostają ciężkiej próbie, na którą zostali wystawieni oraz, że zostanie zatracona nasza odrębność narodowa. Z tego powodu w tak skrupulatny sposób starał się udokumentować wszystko to, co było bliskie jego sercu i jednocześnie bezpowrotną utratą... Litewskie potrawy, sposób nakrycia stołu i parzenia kawy, tańce, stroje, dworki szlacheckie, urzędy, lasy, a nawet chmury - wszystko to zwykł Mickiewicz obdarzać przymiotnikiem "ostatnie" i traktować z sakralnym wręcz namaszczeniem. Czuł się odpowiedzialny za to, co stanie się z Polską kulturą. Poeta za wszelką cenę pragnął ją uratować od odejścia w zapomnienie i chciał tego dokonać poprzez rozbudzenie we współobywatelach uczuć patriotycznych. Obyczaje i tradycje, czyli pojęcia nierozerwalnie wiążące się z terminem narodowości, stały się narzędziem w rękach wybitnego artysty, narzędziem do podtrzymywania świadomości narodowej. Był to jeden z zamierzonych celów napisania "Pana Tadeusza". Mickiewicz osiągnął go poprzez wyraźne podkreślenie znaczenia tradycji i jej roli, którą odgrywała w historii od najdawniejszych czasów naszej państwowości.

Nadrzędną wartością, określającą postawy bohaterów, jest patriotyzm przejawiający się przede wszystkim w przywiązaniu do tradycji i polskości oraz odrzuceniu wzorców cudzoziemskich. Respekt wobec Polskiej obyczajowości najwyraźniej zaznacza się w osobie Sędziego, jak sam o sobie mówił: "(...) mi w moim domu nikt nigdy nie zarzuci, bym uchybił komu w uczciwości, w grzeczności.". Prawdą jest, że gospodarza Soplicowa nie można było oskarżyć o brak dobrego wychowania. Względem każdego człowieka zachowywał się tak, jak mu się to należało z racji na wiek, urodzenie, czy zajmowane stanowisko. Inna grzeczność należała się przecież dzieciom, inna żonie i gościom, (do tych ostatnich miał Sędzia szczególny szacunek, gdyż nade wszystko hołdował tradycji szlacheckiej gościnności). W jego domu nawet pochód wracających z grzybobrania osób miał swój ład i określoną hierarchię. Również miejsca zajmowane przy stole podczas uczty nie były bez znaczenia, gdyż dobierano je według ściśle określonego porządku. Sędzia przestrzegał także praw natury- wraz z zapadnięciem zmroku kończyli pracę poddani mu chłopi.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 


Drukuj  Wersja do druku     Wylij  Wyślij znajomemu


Komentarze
artykuł / utwór: Te obyczaje odeszły...niektórych szkoda... - obyczaje w epopei "Pan Tadeusz"




Dodaj komentarz


Imię:
E-mail:
Tytuł:
Komentarz:
 






Menu:

Cytaty, sentencje

Linki:
Adam Asnyk
Juliusz Słowacki
Studia Lublin
Pan Tadeusz
Dżuma



   





.:: top ::.
Copyright mickiewicz.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpracaautorzykontakt