Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
Adam Mickiewicz • Dziady • Pan Tadeusz • Konrad Wallenrod
więcej na stronie: Pan Tadeusz
Nazwisko rodowe Pana to Rębajło. Nikt Pana jednak tak nie nazywa. Dlaczego?
Wiadomo – każdy przydomków ma wiele. „Półkozicem” mnie zwą, a to od herbu panów moich dawnych, Horeszków, które to na kurtce mam wyszyte przykłady. „Mopanku” takoż się do mnie zwracają. Przez żart to, gdyż powtarzać przysłowie owo lubię wielce, lecz nie przez nieuszanowanie. Klucznik na mnie wołają często, jakoż od wiela lat posługę tę sprawuję w tymże zamku. Dawniej w użyciu także bywały „Scyzoryk” i „Szczerbiec”. Pierwsze to od szabelki mojej, która nieraz nieprzyjaciołom skórę skroiła, a która dziś na stryszku leży. Drugie zaś z powodu czaszki mej. Widzicie, iż wieloma szramami pokryta jest, a które w wielu bojach i pojedynkach zyskać mi przyszło.
Wspomniał Pan o swej burzliwej przeszłości. Patrząc teraz na Pana, spokojnego starszego mężczyznę zabawiającego małe dzieci, ciężko sobie wyobrazić zaczepnego szlachcica.
A byłem ja takim, Mopanku, oj byłem. W młodości wesołością słynąłem wśród szlachty, bez mych żartów zabawy żadnej za udaną nie uważano. Po śmierci pana mego, Stolnika, nie do śmiechów jednak było. Zemście się całym sobą oddałem, wszystkie płoche sprawy w pogardzie mając. Groźny wtedy byłem, tropiąc i wyzywając niestrudzenie rodu Sopliców przedstawicieli. Dopieroż, gdy już w garści miałem ostatniego, Sędziego, wspólny wróg oraz miłość młodych zbratały nas i charakter mój złagodziły. Od tego czasu w domu dnie całe spędzam i dzieciom owych młodych niańką jestem. Czasem tylko z przyjacielem Protazym stare lata powspominam.
Chciałbym właśnie przenieść się do dawnych czasów. Interesuje mnie historia Zamku, którego ruiny widać za wsią. Wiem, że Pan wie o nim najwięcej.
Jakoż inaczej, Mopanku! Ja byłem Klucznikiem Zamku i za lat świetności, i potem, w latach jego upadku. Z dawien dawna do możnego rodu Horeszków przynależał. Bogaty wystrój, ozdobność, splendor – takim on był. Uczty świetne a huczne, w czasie których organy grały, a trąby grzmiały z choru, znane były w całem powiecie, ba , w województwie toże! Szlachta zjeżdżała się na sejmik, łowy czy imieniny i zawsze czekały na nią piwnice pełne wina przedniego, dębniaka, starej siwuchy, miodów wszelakich, piwa. Było czym wiwaty wznosić, Mopanku!
Ważna rolę w losach Zamku odegrał niejaki Jacek Soplica...
Dusza nieszczęsna! Wiela on zła uczynił, wielu zgryzot przyczynił. Był czas, kiedy to nienawidziłem go z całego serca. Jednakoż żałował on za swoje grzechy, ofiarnie a solennie, i zyskał przebaczenie moje, na śmierci łożu otrzymane. Miłością ogromną zapałał on do córki Stolnika. Zapomniał widocznie, iż nie godzi się córce dygnitarza ze szlachciurą ordynarnym wiązać swój los.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Wersja do druku 
Wyślij znajomemu
Komentarze
artykuł / utwór: Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza.
Dodaj komentarz
Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza.
|
Nazwisko rodowe Pana to Rębajło. Nikt Pana jednak tak nie nazywa. Dlaczego?
Wiadomo – każdy przydomków ma wiele. „Półkozicem” mnie zwą, a to od herbu panów moich dawnych, Horeszków, które to na kurtce mam wyszyte przykłady. „Mopanku” takoż się do mnie zwracają. Przez żart to, gdyż powtarzać przysłowie owo lubię wielce, lecz nie przez nieuszanowanie. Klucznik na mnie wołają często, jakoż od wiela lat posługę tę sprawuję w tymże zamku. Dawniej w użyciu także bywały „Scyzoryk” i „Szczerbiec”. Pierwsze to od szabelki mojej, która nieraz nieprzyjaciołom skórę skroiła, a która dziś na stryszku leży. Drugie zaś z powodu czaszki mej. Widzicie, iż wieloma szramami pokryta jest, a które w wielu bojach i pojedynkach zyskać mi przyszło.
Wspomniał Pan o swej burzliwej przeszłości. Patrząc teraz na Pana, spokojnego starszego mężczyznę zabawiającego małe dzieci, ciężko sobie wyobrazić zaczepnego szlachcica.
A byłem ja takim, Mopanku, oj byłem. W młodości wesołością słynąłem wśród szlachty, bez mych żartów zabawy żadnej za udaną nie uważano. Po śmierci pana mego, Stolnika, nie do śmiechów jednak było. Zemście się całym sobą oddałem, wszystkie płoche sprawy w pogardzie mając. Groźny wtedy byłem, tropiąc i wyzywając niestrudzenie rodu Sopliców przedstawicieli. Dopieroż, gdy już w garści miałem ostatniego, Sędziego, wspólny wróg oraz miłość młodych zbratały nas i charakter mój złagodziły. Od tego czasu w domu dnie całe spędzam i dzieciom owych młodych niańką jestem. Czasem tylko z przyjacielem Protazym stare lata powspominam.
Chciałbym właśnie przenieść się do dawnych czasów. Interesuje mnie historia Zamku, którego ruiny widać za wsią. Wiem, że Pan wie o nim najwięcej.
Jakoż inaczej, Mopanku! Ja byłem Klucznikiem Zamku i za lat świetności, i potem, w latach jego upadku. Z dawien dawna do możnego rodu Horeszków przynależał. Bogaty wystrój, ozdobność, splendor – takim on był. Uczty świetne a huczne, w czasie których organy grały, a trąby grzmiały z choru, znane były w całem powiecie, ba , w województwie toże! Szlachta zjeżdżała się na sejmik, łowy czy imieniny i zawsze czekały na nią piwnice pełne wina przedniego, dębniaka, starej siwuchy, miodów wszelakich, piwa. Było czym wiwaty wznosić, Mopanku!
Ważna rolę w losach Zamku odegrał niejaki Jacek Soplica...
Dusza nieszczęsna! Wiela on zła uczynił, wielu zgryzot przyczynił. Był czas, kiedy to nienawidziłem go z całego serca. Jednakoż żałował on za swoje grzechy, ofiarnie a solennie, i zyskał przebaczenie moje, na śmierci łożu otrzymane. Miłością ogromną zapałał on do córki Stolnika. Zapomniał widocznie, iż nie godzi się córce dygnitarza ze szlachciurą ordynarnym wiązać swój los.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Wersja do druku Wyślij znajomemuKomentarze
artykuł / utwór: Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza.
- Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza. - anka ()
ciesze sie ze sa takie strony i pomagacie innym w zadaniach z j.polskiego.Mam nadzieje ze jeszce nie raz mi pomozecie.dziekuje - Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza. - Sinki ()
Przydał mi się bardzo! Następnym razem skorzystam z tej strony! Pozdrawiam Łódź!!! - Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza. - iza ()
ładnym stylem jest pisanyale strasznie ktorki jak moja polonistka to wezmie dostane najwyzej 3 - Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza. - agnieszka ()
dzięx !!!!!!!!!!! to jest super - Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza. - Anka ()
Zajefajne opracowanie bohatera! Gdyby jeszcze pojawił się temat \"Spotkanie wrogów w X księdze\" byłoby super. Ale i tak wlk dzieki!! - Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza. - XxX ()
Jest super!!! Naprawde bardzo mi sie przyda! Dięks i pozdroofka =)) - Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza. - K R ! Z ()
dzięki bardzo za pomoc, bardzo dobra praca :] pochwale sie potem jaką ocene dostałem, a teraz lece do szkoły :p - Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza. - Łukasz ()
Wielkie thx za pomoc!! Wlasnie cos takiego bylo mi potrzebne do referatu!! Jeszcze raz dzieki i pozdro - Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza. - =cZornA= (czorna16 {at} buziaczek.pl)
siemka swietnie ze ten wywiad sie tu pojawil. poniewaz wlasnie moj qmpel porpsil mnie zebym mu pomogla dziex :***** - Rozmowa z Gerwazym - wywiad z bohaterem epopei Adama Mickiewicza. - Asia ()
To jest dobre!!
Dodaj komentarz
.:: top ::.
Copyright mickiewicz.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpraca • autorzy • kontakt